VG 25-5

Voedingsgeneeskunde bestaat 25 jaar. Mooie leeftijd en reden voor een feestje. Het huwelijk tussen voeding en geneeskunde heeft de zilveren status bereikt. Geen reden om dan nu te gaan scheiden, dus alle reden om naar de toekomst te kijken: een vitale toekomst. Dat vitale komt terug in voedingsbestanddelen die essentieel zijn om gezondheid te bewaren en ziekten te voorkomen: de vitaminen. Een aantal jaren geleden hebben we vitamine D behandeld, nu is het de beurt aan vitamine C. De Poolse biochemicus Casimir Funk heeft in 1912 de term vitamine voorgesteld, een samenstelling van vita (leven) en amine. Hij dacht dat alle vitaminen een amine-groep zouden bevatten. Dat is niet zo, zowel vitamine C als D bevatten helemaal geen stikstof.

Leefstijlartsen zouden er goed aan doen Voedingsgeneeskunde te gaan lezen. Dat is de mening van Bolke Koster, sinds 2011 directeur van het supplementenmerk Vitals. Want het is volgens hem een groep die zich weliswaar inzet om de maatschappij gezonder te maken, maar ook een blinde vlek heeft. Veel leefstijlprofessionals staan namelijk nogal sceptisch tegenover voedingssuppletie, ondanks de uitkomsten van wetenschappelijk onderzoeken die het belang daarvan al ruimschoots hebben aangetoond.

Er is onder cliënten en professionals een toenemende interesse voor de rol van antioxidanten in het tegengaan van huidveroudering. Huidveroudering is een complex proces, beïnvloed door een combinatie van intrinsieke factoren, zoals genetica en leeftijd, en extrinsieke factoren, zoals UV-straling. Deze factoren bevorderen de productie van reactieve zuurstofsoorten, wat bijdraagt aan oxidatieve stress en daarmee een rol kan spelen in het verouderingsproces. Maar wat zegt de huidige literatuur over de rol van antioxidanten in het tegengaan van dit proces?